Dinsman
(Artikel 358, 10/12)
JBS-3 berkenduri kahwin
di Tg Karang
Alhamdulillah,
Jelajah Budaya Selangor 2 (JBS-2) di Masjid Nurul Iman Rawang telah berjaya
dilangsungkan (30 Nov – 2 Dis) dengan kualiti yang lebih baik daripada yang
pertama (di Klang, 10-11 Nov). Faktor penggabungannya dengan program “Karnival
Jom P Masjid” anjuran masjid berkenaan menyebabkan ia menjadi lebih meriah dan
berkualiti.
Turut
menyumbang kepada peningkatan kualitinya ialah kehadiran Tokoh Budaya Selangor
Daerah Gombak, menerima sendiri anugerah yang disampaikan kepadanya oleh
Sasterawan Negara A Samad Said (bagi pihak Kerajan Negeri Selangor). Tokoh yang
dipilih itu ialah Prof Dr Siti Zainon Ismail. (Di Klang penerima anugerah itu,
Rominah Sidek, tak dapat hadir).
Faktor
lain yang turut menyumbang ialah tambahan satu lagi acara, iaitu “Sepetang
Bersama Zunar”, dimana Zunar menunjukkan cara bagaimana melukis kartun-kartun
politik, sambil dia berceloteh politik dan menjawab soalan daripada hadirin.
Persembahan ‘live’ oleh Kopratasa
bersama ahli barunya (Saidin, ganti Siso) juga sesuatu yang mempesonakan pada
‘Malam Jelajah Budaya’ di pekarangan masjid itu.
Dialog
budaya bersama Tian Chua juga menarik. Tapi itu cerita JBS-2. Sudah berlalu.
Sekarang datang pula JBS-3. Lain lagi daripada yang satu dan yang dua itu. Yang
ketiga ini Jelajah Budaya bergabung dengan suatu majlis kenduri kahwin, di
sebuah kampung di Tanjung Karang. Kampung bernama Seri Tiram Jaya, di rumah
kepunyaan Encik Torin bin Pejoh, Lot 4692
Jalan Persatuan. Ini pasti hebat!
Kenduri
itu memang kenduri betul-betul. Bukan kenduri yang dibuat istimewa untuk
program Jelajah Budaya. Tidak. Memang Encik Torin hendak mengadakan kenduri
bagi melangsungkan perkahwinan anaknya.
Ceritanya
begini: Kira-kira dua bulan yang lalu, awal Oktober, kami berbincang dengan
Yahya Sahri dan Kamarul Bahrin untuk mengadakan program Jelajah Budaya di
daerah Tanjung Karang. Yahya Sahri sebagai Penyelaras DUN Permatang, Parlimen
Kuala Selangor. (Tanjung Karang berada dalam kawasan Parlimen Kuala Selangor).
Ketika
kami memikirkan tarikh yang sesuai untuk mengadakan program JBS ini, Yahya agak
risau untuk mengadakannya dalam bulan Disember atau akhir November. (Waktu itu
JBS di Rawang belum ditetapkan). Sebab apa? Sebab November dan Disember ialah
musim kenduri kahwin, sempena cuti sekolah hujung tahun.
“Kenduri
kahwin di Tanjung Karang tak sama dengan kenduri kahwin di Kuala Lumpur,” kata Yahya. “Di Kuala Lumpur
orang datang makan sekejap kemudian balik. Di Tanjung Karang orang bukan datang
makan sahaja, orang datang dan duduk di situ daripada pagi hingga ke malam. Itu
mereka panggil ‘rewang’, suatu adat resam orang kampung berkumpul dan bergotong
royong mengadakan kenduri bersama.”
“Pendek
kata, kalau ada kenduri, kita buat program lain memang tak ada orang datang.
Tak ramai. Orang berkumpul di tempat kenduri,” kata Yahya lagi.
“Kalau
begitu kita buat saja program kita ni di tempat orang kenduri,” secara spontan
saya melontarkan idea. Tidak fikir secara serius pun. Saja-saja bermain dengan
idea. Tetapi rupa-rupanya ia membuka fikiran Yahya, dan Yahya terus
menyambutnya. Dan kami berjabat tangan tanda setuju. Dari situlah bermulanya.
Beberapa
hari kemudian Yahya memberitahu dia sudah bertemu dengan orang kampung yang
akan membuat kenduri kahwin dan bersetuju dengan cadangan untuk bergabung
dengan program Jelajah Budaya. Kebetulan pula tarikh kenduri yang dicadangkan
itu bersesuaian dengan jadual A Samad Said, yang berkelapangan dan setuju
hadir.
Beberapa
hari kemudian saya bersama Nasser memandu kereta
ke Tanjung Karang, dibawa oleh Yahya ke rumah Encik Torin. Kami bermesyuarat
dengan beberapa pihak lain lagi, termasuk JKKK dan sebagainya. Terima kasih
Encik Torin dan isteri. Kelihatannya mereka gembira dengan cadangan kami, dan
bersedia untuk menerima tetamu-tetamu yang bukan undangan mereka hadir ke
jamuan kenduri mereka nanti.
Bagaimanakah
jadinya nanti apabila sebuah kenduri kahwin digabungkan dengan beberapa acara
seni-budaya yang dibawa oleh Seniman Paksi Rakyat (Paksi)? Inilah dia – kami
memang teruja dengan program ini. Acara kenduri kahwin itu sendiri pun, khasnya
adat istiadat berkahwin dan bersanding –
adalah suatu acara seni-budaya yang memang asli sebagai warisan seni-budaya
Melayu. (Dikatakan juga diwarisi daripada adat dan budaya Hindu. Itu cerita
lain lagi).
Acara-acara
dalam Jelajah Budaya itu sendiri tetap seperti biasa. Kita membawa dan
memperkenalkan para budayawan dan seniman kepada masyarakat/rakyat di daerah
berkenaan. Seperti diakui seorang AJK Masjid Nurul Iman Rawang, 2 Disember:
“Belum pernah saya melihat budayawan sebegini ramai.”
Itulah
tujuan dan objektif utama Paksi – merakyatkan seni-budaya, sambil berusaha
menonjolkan aspek yang positif daripada seni-budaya kepada masyarakat, bagi
mengubah tanggapan mereka terhadap seni-budaya. Bahawa seni-budaya itu
mempunyai sumbangannya yang positif dan membina dalam masyarakat. (Terima kasih
jua sekali lagi kepada Tian Chua, yang menyatakan kefahamannya mengenai
seni-budaya, kira-kira sama seperti yang dipromosikan oleh Paksi).
Hanya,
sehingga wacana ini ditulis kita belum tahu lagi siapa-siapakah yang boleh
disenaraikan sebagai calon-calon untuk penerima anugerah Tokoh Budaya Selangor
bagi daerah Tanjung Karang; dan apakah dua kumpulan kesenian yang paling aktif
di daerah tersebut, untuk diangkat membuat persembahan pada 15 Disember nanti.
Herman
Tino misalnya, telah disebut sebagai seorang seniman di daerah Tanjung Karang,
yang wajar diikut-sertakan dalam program ini. Tetapi khabarnya beliau sudah ada
komitmen lain. Tidak mengapa. Ada
beberapa kumpulan kesenian yang dikatakan mempunyai ciri-ciri menarik di daerah
ini. Insya Allah, kenduri Torin bin Pejoh akan menjadi suatu peristiwa yang
sungguh bermakna dan bersejarah!